Ishte një njeri i varfër, i cili kujdesej për nënën, gruan, dhe fëmijët e vet, dhe njëkohësisht punonte si shërbëtor tek një pasanik. Ishte i sinqertë në punën e tij dhe atë e kryente me përsosmëri. Mirëpo një ditë nga ditët mungoi nga puna e tij. Kjo nuk ishte traditë tek ai, më herët asnjëherë nuk mungoi!

Padroni i vet në vetvete tha:  “Patjetër t’ia jap një dinar më tepër që të mos mungon më. Me siguri mungon që t’i shtoj në rrogën e tij, ngase ai e dinë se kam nevojë për të”.

Me të vërtetë kur erdhi të nesërmen, ia dha rrogën, dhe i shtoi në të një dinar!

Punëtori nuk foli gjë, dhe nuk e pyeti padronin e vet për rritjen e rrogës. Pas një periudhe, punëtori sërish mungoi! Padroni u zemërua tepër shumë dhe tha: “Do t’ia pakësoj një dinar nga rroga!”. Dhe me të vërtetë ia pakësoi!! Punëtori as që foli gjë, dhe as që e pyeti se, pse ia zvogëloi rrogën e tij!

Pasaniku u habit nga fakti se, pse punëtori i tij nuk reagoi fare, dhe e pyeti duke i thënë: “Ta rrita rrogën nuk më pyeti gjë, ta zvogëlova rrogën dhe nuk fole gjë?!”.

Punëtori i tha: Herën e parë kur mungova, Allahu më furnizoi me fëmijë. Kur më shpërbleve me një dinar, thash në vete , kjo është risku i fëmijës që erdhi me të! Kur mungova herën e dytë, më vdiq nëna! Kur më pakësove nga rroga për një dinar, thash në vete, kjo ishte risku i saj dhe shkoi me të!!

“Nuk ka më mirë për një shpirt, se sa të jetë i kënaqur me atë që ia dhuroi Allahu, dhe të mos varet nga njeriu se, a do t’ia shton riskun e tij apo jo!

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Islami e caktoi normën e zërit tënd, dhe tha: “dhe fol me zë të ulët”. Llokman 19.

Dhe e caktoi normën e të ecurit tënd, dhe tha: “dhe mos ec në tokë me mendjemadhësi”. Llokman 18.

Dhe e caktoi normën e të shikuarit tënd, dhe tha: “Mos i drejto sytë e tu nga kënaqësitë”. Hixhër 88.

Dhe e caktoi normën e të dëgjuarit tënd, dhe tha: “Mos e spiunoni dhe mos e përgojoni njëri-tjetrin”. Huxhurat 12.

Dhe e caktoi normën e të ushqyerit tënd, dhe tha: “mos e teproni”. Earaf 31.

Dhe e caktoi normën e të folurit tënd, dhe tha: “do t’u thoni fjalë të mira njerëzve”. Bekare 83.

Pra Islami është garantues, se do ta normalizon jetën dhe se do ta realizon lumturinë e dy botëve.

Nga arabishtja: Irfan JAHIU

Disa njerëzve kur u thua: frikësoju Allahut, të përgjigjet: frikësoju ti Allahut.
Disa sikur mendojnë se i fyen me këtë fjalë.
Allahu i ka thënë të dërguarit të Tij Muhamedit alejhi selam: ”O profet, frikësoju Allahut…” (Ahzab:1)
Jezidi ka thënë: kam dëgjuar një person duke i thëne Ebu Hanifes (Allahu e mëshiroftë): frikësoju Allahut. Ebu Hanifja (Allahu e mëshiroftë) është dridhë, është zverdhë dhe ka ulur kokën, pastaj ka thënë: ”sa të nevojshëm janë njerëzit në çdo kohë t’ua thotë dikush atyre këtë”.

Allahu ka thënë:” …kush i frikësohet Allahut, për atë ka rrugëdalje. Dhe do ta furnizoje prej nga nuk e kujton..” (Talak: 2-3).
Ne nuk duam të jemi sikurse ata që Allahu i ka përshkruar në Kur’an ku thotë :” Dhe kur i thuhet: Frikësoju Allahut, atë e kaplon krenaria me mëkat. Atij i mjafton xhehenemi, sa vendbanim i keq është!”. (Bekare: 206). 
Muhamedi alejhi selam ka thënë:” frikësoju Allahut kudo që je…”. Transmeton imam Ahmedi dhe Tirmidhiu.

Përshtati: Valdet Kamberi